Fritz Bauer ? Człowiek, który nie pozwolił Niemcom zapomnieć o przeszłości. Pracując w wymiarze sprawiedliwości rodzącej się Republiki Federalnej Niemiec, prokurator Fritz Bauer starał się być głosem jej sumienia. Więzień obozów, zbiegły Żyd, który w 1949 r. powrócił do kraju, by objąć stanowisko prokuratora generalnego Hesji we Frankfurcie nad Menem. Za jego sprawą zrehabilitowano uczestników zamachu na Hitlera z 20 lipca 1944 r., a III Rzesza oficjalnie została uznana przez sąd za „państwo bezprawia”. To Bauer przekazał izraelskiemu Mosadowi trop, który doprowadził do porwania i osądzenia Adolfa Eichmanna. Ogromny był także jego wkład w przeprowadzony w latach 60. we Frankfurcie proces zbrodniarzy SS z KL Auschwitz-Birkenau. Działając w powojennej, a więc pozornie sprzyjającej rzeczywistości, Fritz Bauer często natrafiał na niechęć czy wręcz sprzeciw kolegów, mających nierzadko niejasną przeszłość uwikłaną w narodowy socjalizm. Również państwo niemieckie starało się unikać rozliczania z udziału w zbrodniach nazistowskich. Dlatego Bauer nie ufał jego organom. Stąd też o większości jego dokonań dowiedzieliśmy się dopiero po jego śmierci. Śmierci nader tajemniczej. Kim tak naprawdę był ten osamotniony wojownik o prawdę?

Niewiarygodna opowieść! Mistrzowsko napisane. Tempo thrillera. Z kryminalnym nerwem, wnikliwością reporterską i umiłowaniem detalu, niczym najwyższej klasy literatura piękna. Niejeden wielki pisarz nie odważyłby się tak popuścić wodzy fantazji w obawie przed zarzutem nieprawdopodobieństwa. Bo rzecz to zaiste niebywała! Otworzyłam, by zerknąć i wpadłam w wir tej niesamowitej historii. Skończyłam o czwartej nad ranem i zdrętwiała, zmarznięta od siedzenia bez ruchu trwałam długą chwile żałując, ze to koniec. Dopiero gdy ochłonęłam, ruszyłam zrobić sobie herbatę. Opowieść do dziś siedzi mi w głowie i rodzi wiele pytań o los ludzki, Polskę i motywy naszych działań. Używać ostrożnie. Po lekturze z trudem pozbieracie szczękę z podłogi. Tabloid udowadnia bowiem, ze rzeczywistość zawsze mocniejsza jest od fikcji. KATARZYNA BONDA Krzysztof M. - najbogatszy mieszkaniec miasteczka, znany m.in z okładania pięściami dwóch córek i żony, zostaje w bestialski sposób zamordowany. O zlecenie zabójstwa zostaje oskarżona jego żona. Ale to nie sąd wyda w tej sprawie wyrok. Wyda go tabloid. I będzie to wyrok śmierci. Córkom Krzysztofa i Doroty M. pozostanie już tylko jedno: zemsta. Książka Piotra Głuchowskiego i Marcina Kowalskiego to nie tylko brawurowa powieść kryminalna i historia narodzin i wpływu tabloidów na nasze życie, ale również wnikliwy, błyskotliwy i odkrywczy portret lat 90.: zawrotnych karier i zawrotów głowy od nagłego przypływu gotówki, ale też niespodziewanych upadków. Polska transformacja - również dzięki „Tabloidowi” Głuchowskiego i Kowalskiego - przestaje być rzeczywistością nieprzedstawioną. Michał Olszański, Trójka Polskie Radio: Mocna, prawdziwa, wciągająca książka. Kapitalne świadectwo naszych czasów. Dwie młode dziewczyny mierzą się z demonami. Los był okrutny: najpierw bandyci zamordowali im ojca, potem ludzka bezduszność zabiła matkę. Brukowiec dopadł je obie, jak hiena. Ale one walczą. Kto weźmie Tabloid do ręki, ma przed sobą nieprzespaną noc. Zapewniam, że warto.