Luksus. On wszystko psuje. Każdego potrafi zrujnować. Bogatego, który się nim otula. I biednego, który go pragnie. Francja czasów Wielkiej Rewolucji. W Paryżu szaleje terror i głód. Los rzuca Izydora Boreala – czeladnika kata – w samo centrum historycznych wydarzeń. Wychowana w przepychu Marie-Constance de Boucard, traci zarówno rodzinę jak i cały majątek; i musi od nowa odnaleźć się w coraz to bardziej wrogim świecie. Markiz de Sade po długich latach spędzonych w więzieniu obmyśla plan, który ma zapewnić mu nietykalność. Wszyscy troje spotykają się w końcu w jednym miejscu, Maison de Luxe. "Luksus" to szokujący portret kraju, w którym wysokie ideały i niskie pobudki zderzają się w krytycznym punkcie histori

Dziewiętnastowieczna Europa płonie. Marsylia wypowiada posłuszeństwo rewolucyjnemu rządowi, na południu Francji wybucha krwawa wojna domowa. Doktor Gaston Laval traci podczas walk całą rodzinę. Uwięziony i skazany na gilotynę, cudem unika śmierci, potem ucieka przed prześladowcami, zaciągając się do wojska. Pewnego dnia do wojskowego szpitala, którym kieruje Laval, przybywa kobieta, przywożąc rannego polskiego żołnierza. Gaston jest zaintrygowany piękną nieznajomą, Muriel de Voss, która wydaje mu się zupełnie inna od spotkanych dotąd kobiet. Lekarz zakochuje się w kobiecie, której historia intryguje go i przejmuje do głębi. Okazuje się, że Muriel jest Polką, pochodzącą spod Krakowa. Dziewczyna, niegdyś przysposabiana do życia w klasztorze, uciekła w nieudane małżeństwo. Marzy o zostaniu lekarką. Zaskakuje Lavala swoją wiedzą dotyczącą anatomii, chirurgii i leków. Uczucie, które ich łączy, jest coraz silniejsze, niestety rozdzielają ich wojenne losy. Lekarz wyrusza za ukochaną przez Pireneje do Hiszpanii, nie bacząc na śmiertelne niebezpieczeństwo. Czy będzie dane im się spotkać? Czy Muriel ma szansę na studiowanie ukochanej medycyny? Czy miłość zatriumfuje w czasach wojennego szaleństwa? Źródło: lubimyczytac.pl

Francja, 1793 rok. Claire de Chauvel, rozpieszczona jedynaczka i idealistka, pod wpływem tajemniczych wieści opuszcza rodzinny dom w przeddzień ślubu. W ślad za nią do pogrążonego w rewolucyjnej gorączce Paryża rusza Lisette Pelletier, jej dotychczasowa guwernantka, która już miała nadzieję, że pozbyła się obowiązku opieki nad kłopotliwą podopieczną. W stolicy ich losy splatają się z losami Ettore Bilottiego – skrytego syna włoskich imigrantów, którego rodzina boleśnie odczuwa skutki politycznych zmian – i Xaviera Viteta, kryjącego pod gładką powłoką kilka tajemnic.

Wyjątkowa i przejmująca opowieść o Józefinie i Napoleonie Francja, 1790 rok. Kobieta, która wiele lat później zasłynie jako Józefina Bonaparte, ucieka z ogarniętej zamieszkami Martyniki do Paryża. Kilka lat wcześniej opuścił ją mąż i sama musi stawiać czoła losowi. Okazuje się jednak, że również w Paryżu ani ona, ani jej dzieci nie są bezpieczne – zaczęła się rewolucja francuska. Oskarżona o wrogość wobec rewolucji, Józefina trafia do jednego z osławionych więzień dla zwolenników monarchii. Czeka ją gilotyna. Tymczasem młody wojskowy, Napoleon, na swój sposób szuka szczęścia i uznania. Jest zdolny, obdarzony silną wolą i ponadprzeciętnym zmysłem strategicznym – ma wszystko, by osiągnąć wielki sukces. Podobnie jak Józefina czuje się jednak zagubiony w szybko zmieniającym się świecie. Kiedy ich drogi się przetną, historia wkroczy na inne tory. [bio – prawe skrzydełko] Jacobine van den Hoek jest holenderską autorką, felietonistką i organizatorką wydarzeń kulturalnych. Jej debiut powieściowy Zondebok (Kozioł ofiarny), poświęcony silnym kobietom w XVI-wiecznym Amsterdamie, spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem czytelników. Mieszka w Amstelveen. Róża Na+B20:B23poleona to jej druga powieść. [cytat – lewe skrzydełko] Zauroczyły mnie postaci Józefiny i Napoleona. Dwoje pełnych werwy ludzi z ich słabościami i wadami. Rzuciło mi się w oczy, że Napoleon wykazywał liczne cechy maniakalne, które w połączeniu z opisaną depresją (dawniej nazywano ją melancholią) sprawiły, że postanowiłam przedstawić go jako osobowość bipolarną. Jak się okazało, nie było w tym fałszo¬wania historii – znalazłam później jego nazwisko na liście „znanych osób bipolarnych”. W Józefinie podziwiałam jej siłę przebicia i pozytywne spojrzenie – zawsze szukała i znajdywała rozwiązanie swoich problemów. I owszem, niekiedy jej motywy budziły wątpliwości, ale w końcu była po prostu samotną kobietą, która walczy o zapewnienie swoim dzieciom dobrej przyszłości. Wszystkie postaci, które umieściłam w książce, istniały naprawdę. […] Rewolucja francuska, ucieczka Józefiny z Martyniki podczas powstań niewolników, niepokój i bieda w Paryżu, terror Robespierre’a, egzekucja Aleksandra de Beauharnais, uwięzienie zarówno Józefiny, jak też Napoleona, obecność mopsika Fortuné – to wszystko naprawdę się wydarzyło. [Fragment Posłowia].