Gdy nasz przyjaciel zachoruje, aby mu pomóc nie wystarczy tylko troskliwa pielęgnacja. Pamiętajmy, że największy sukces w leczeniu można odnieść jedynie wtedy, gdy choroba zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowana. W tym celu musimy poznać symptomy chorób, ich przebieg i grożące powikłania.

„Choroby wątroby. Dieta i jadłospisy” to wyjątkowa książka. Opisaliśmy w niej wszystkie niezbędne informacje dotyczące diety w różnych chorobach wątroby. Jeśli Ciebie lub Twojego bliskiego dotyczy: – Ostre wirusowe zapalenie wątroby (WZW) typu A, B lub C, – Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B lub C, – Polekowe uszkodzenie wątroby, – Alkoholowe stłuszczenie wątroby, – Niealkoholowe stłuszczenie wątroby, – Marskość wątroby lub inna choroba wątroby, to pewnością przyda się Wam ten poradnik. Oto 7 powodów, dla których warto sięgnąć po tę książkę. Po pierwsze, znajdziecie tu tylko sprawdzoną, naukową wiedzę. Obalamy wiele mitów, z którymi na pewno spotkaliście się w czasie rozmów z innymi chorymi lub przeczytaliście w Internecie.

Tadeusz Oleszczuk proponuje holistyczne podejście do zdrowia kobiety. Uważa, że nie można leczyć problemów ginekologicznych bez połączenia ich z właściwą dietą, stylem życia czy wiedzą o czynnikach genetycznych pacjentki. Koncentruje się nie tylko na pojedynczych objawach, ale przede wszystkim szuka ich źródła. Zadaje pytania o rodzaj wypijanej kawy, ilość zjadanych winogron, operacje w rodzinie, nałogi, miejsce zamieszkania. Potrafi powiązać ze sobą na pierwszy rzut oka niepasujące do siebie informacje. I cieszy się, gdy okaże się, że trafił z diagnozą, na jaką wpadłby tylko dr House.

Bogumił Korzyński, absolwent Uniwersytetu Medycznego w Wilnie, rozpoczyna pracę na oddziale chorób wewnętrznych warszawskiego Szpitala im. Dzieciątka Jezus. Jest rok 1850. Siedem lat wcześniej świat odrzuca Horacego Wellsa i jego eter, doprowadzając nieszczęsnego wynalazcę do szaleństwa i samobójczej śmierci. Szpital połowy XIX wieku wciąż spływa ropą, krwią i brudem, a najlepszym chirurgiem jest ten, który potrafi w jak najkrótszym czasie wykonać operację i nie zabić przy tym pacjenta. W powieści prawdziwe odkrycia światowej medycyny przeplatają się z osobistą historią rodzinną bohaterów, co pokazuje trudności, przed jakimi stawali polscy lekarze na przełomie XIX i XX wieku: brak państwowości, zsyłki, obowiązek nauki w języku rosyjskim, kontrole władz w szpitalach, brak możliwości studiowania medycyny przez kobiety, niechęć nobliwej kadry medycznej do nowinek znieczulenia, tracheotomii, walki z gorączką połogową, szczepień przeciwko ospie, wykorzystywania stetoskopu czy konieczności organizacji opieki pielęgniarskiej w szpitalach. Bogumił pragnie zostać ginekologiem i tym samym pomóc kobietom takim jak jego żona, która kolejny poród niemalże przypłaca życiem. Jednocześnie doktor zmaga się z własnymi demonami i przeszłością, o której zacna rodzina żony nie ma pojęcia

Kiedy doktor Zofia Nibużanka dostaje propozycję pracy w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, nie waha się ani chwili. W wojskowej placówce medycznej z otwartością wita się lekarki i traktuje je na równi z mężczyznami. Dla Zofii jest to szansa, żeby doskonalić wiedzę i umiejętności na wielu prężnie się rozwijających oddziałach medycznych i w nowoczesnych pracowniach. Poznaje tajniki radiologii, neurologii, hematologii i innych specjalizacji, które w przyszłości pomogą jej stać się doskonałą pediatrą, chociaż w skrytości ducha marzy o chirurgii. Pracę u boku najwybitniejszych specjalistów tamtych czasów przerywa wybuch wojny. Rzeczpospolita Ujazdowska – tak medycy nazywają swój szpital – funkcjonuje na bazie konwencji haskiej, ale jej regulacje są bezwzględnie łamane przez okupanta, a personel, zwłaszcza lekarze i pielęgniarki zaangażowani w konspirację, doświadcza wyjątkowego okrucieństwa wojny. Kadra oficerska zostaje wywieziona na Wschód i przepada bez wieści. Dopiero po latach świat usłyszy o Katyniu. Część lekarzy ginie w bombardowaniach, inni są wywożeni do obozów koncentracyjnych, zamykani w getcie albo torturowani w katowniach gestapo. Ocalali, a wśród nich doktor Zosia, starają się ratować pacjentów w warunkach urągających ludzkiej godności. Młodej lekarce jest tym trudniej, że jej mąż włącza się działania konspiracyjne oraz co chwilę docierają do niej złe wieści o losie najbliższych. Najgorsze przyjdzie jednak dopiero wraz z wybuchem powstania warszawskiego. W powieści ożywa przedwojenna Warszawa – losy fikcyjnych bohaterów przeplatają się z prawdziwymi wydarzeniami, w których uczestniczyli wybitni artyści, politycy i naukowcy dwudziestolecia międzywojennego. W powieści, wzorem poprzednich części cyklu, zostały przedstawione sylwetki autentycznych gigantów medycyny, takich jak Zygmunt Freud, Alois Alzheimer czy Kazimierz Funk. "Doktor Zofia" to ostatnia część cyklu Uczniowie Hippokratesa łączącego opowieść fabularną z przełomowymi wydarzeniami z historii medycyny.

Oparta na faktach powieść o niezłomnej lekarce, "śląskim Czarnobylu" i "znikających dzieciach". Lata siedemdziesiąte, Szopienice – dzielnica Katowic. Do lokalnej przychodni pediatrycznej trafia kolejne niemowlę z niedokrwistością. Dzieci tu są mniejsze, gorzej rozwinięte od swoich rówieśników, a rejonowa szkoła specjalna pęka w szwach. Panuje powszechna opinia, że przyczyną są zaniedbania opiekunów i zły status materialny rodzin mieszkających w okolicznych familokach. Doktor Jolanta Wadowska-Król po rozmowie z cenioną profesor pediatrii zaczyna jednak podejrzewać, że prawda leży gdzie indziej. Troska o dzieci nie daje jej spokoju. Postanawia na własną rękę przeprowadzić dodatkowe badania. Ich wyniki są zatrważające. Lekarka nie wie jeszcze, że otworzyła puszkę Pandory, a to, co odkryła, na pewno nie spodoba się władzom PRL.

Dlaczego dzieci robią wszystko na niby? Jak smakuje zupa z piasku? I czy warto ją w ogóle jeść? Poznaj Stasia, czteroletniego chłopca, który na własnej skórze testuje swoje pomysły! Nie wszystkie są jednak idealne… Najedzenie się piasku i dziwnych roślin spowodowało, że Staś musi iść do lekarza, którego troszkę się boi… Czy uda mu się oswoić ten lęk? Bogato zilustrowana seria dla dzieci ukazuje istotne wydarzenia z życia przedszkolaka. Każde dziecko odnajdzie tu znane mu sytuacje i wraz ze Stasiem spotka się z emocjami, których samo doświadcza. Znajdująca się na końcu książki tematyczna część edukacyjna, bliżej zapozna małego czytelnika z tematyką danego tomu. Lekarz już nigdy nie będzie taki straszny!

W leczeniu insulinooporności najważniejsze jest dokładne poznanie, czym jest to zaburzenie i jakie mechanizmy zachodzą w ludzkim organizmie, który nie działa prawidłowo. Ta książka wspaniale to wszystko opisuje i na pewno odpowie na wiele nurtujących cię pytań. Dzięki niej poznasz zupełnie inny punkt widzenia na leczenie oporności na insulinę! Metody proponowane przez autora mogą być alternatywą dla wielu osób, u których inne leczenie nie przynosiło oczekiwanych efektów.